De Amstel Tower bestaat uit een laagbouwgedeelte (hotel) van zes lagen met daarop een 103m hoge woontoren met dertig verdiepingen. Kenmerkend in het ontwerp van de toren zijn de afgeronde hoeken van het gebouw met rondom balkons. De constructie van de woontoren bestaat uit heldere en logische draaglijnen die doorlopen tot de fundering.

De aanwezige betonwanden verzorgen de stabiliteit in twee richtingen. Deze wanden worden in de onderbouw langer, waardoor de krachten goed worden gespreid op de fundering. Hierdoor was het mogelijk de dikte van de wanden te beperken. 

De constructie van het gebouw is geopmtimaliseerd door de belasting op de fundering te spreiden. Hierdoor was een eenvoudige fundering en bouwput mogelijk, zeer gewenst zo vlak naast het spoor en het metrotracé.

Uitdaging bij het ontwerp van het palenplan was dat de bodem in dit deel van de hoofdstad nog minder draagkrachtig is dan elders. De tweede zandlaag is nauwelijks aanwezig. Er is gekozen voor gekoppelde prefab palen van circa 50 m diep in de derde zandlaag.