Het project bestaat uit 6 woontorens variërend in hoogte van ca. 55m tot 130m op een onderbouw met bergingen, een ondergrondse parkeergarage en commerciële functies.

Bij met name de hoogste woontorens is stabiliteit één van de belangrijkste ontwerpaspecten. Daarom is in een vroeg stadium een analyse gemaakt van de benodigde voorzieningen in de constructie om het gebouw voldoende stijf te maken.

Bij de draagstructuur van de torens is een goede verticale stapeling van wanden en kolommen zeer belangrijk. Het ontwerp kent een groot aantal sprongen in de gevelvlakken. Voor deze sprongen zijn wandschijven of uitkragende vloerdelen toegepast, zodat de dragende kolommen zo min mogelijk van positie wisselen. Door deze oplossing is een gesloten, minder flexibele, afdracht met wandschijven voorkomen, hetgeen de indeelbaarheid van de parkeergarage en commerciële lagen in de onderbouw beter indeelbaar zijn.