Ir. Pim Peters heeft dit jaar één goed voornemen: geen goede voornemens, zeker niet op het gebied van duurzaamheid. Actie, daar gaat het om, niet volgende maand, of morgen, of straks, maar nú.
Het is weer de maand van de goede voornemens. Onder het mom van ‘dit jaar gaan we het eens héél anders aanpakken’ worden oude ambities afgestoft en sluimerende verlangens opgewarmd. Alles wat vorig jaar blijkbaar geen prioriteit had, of wat gewoon teveel tijd of moeite kostte, krijgt een tweede kans om vervolgens een jaar later een derde te krijgen, of een vierde. Met een beetje mazzel belanden al die voornemens in blogjes zoals deze. Problemen worden benoemd en de nood geklaagd om vervolgens… ja, om vervolgens wat eigenlijk?
Ook constructeurs zijn goed in dit soort ‘goede’ voornemens. Klachten zijn niet van de lucht: over opdrachtgevers, over de Eurocode en over prijsvechters, wat overigens gek genoeg altijd de ander is. Klachten die worden geuit in de hoop dat ‘het’ beter zal worden. Maar ‘het’ wordt niet zomaar beter. Daarvoor moet je toch echt zelf aan de bak. En dan niet volgende maand, of morgen, of straks, maar nú. Zo heb ik enkele jaren geleden zelf de weinig duurzame inzet van primaire grondstoffen in constructies maar eens bij de horens gevat. Ik kan het u van harte aanbevelen.
Inderdaad, het kost de nodige tijd en energie, maar dan heb je ook wat. Om te beginnen kennis, in dit geval over de milieubelasting van staal, beton en hout. Met afstudeerders hebben we diverse onderzoeken gedaan. Zelf heb ik zitting genomen in de MBG-commissie van SBK en mocht in die rol bijdragen aan de ontwikkeling van de Milieuprestatieberekening. Ik heb erover gepubliceerd en lezingen gegeven. Zodra dit jaar de eisen voor de MPG-berekening worden vastgesteld, is er voor constructeurs geen ontkomen meer aan. Resultaat zal zijn dat we bewuster omgaan met de inzet van grondstoffen.
Maar de resultaten op het gebied van duurzaam construeren, zoals we onze ambitie in 2009 in een artikel in Cement (pdf) hebben gedoopt, zijn ook heel concreet: de milieulast van constructies is al zonder veel inspanning te verlagen door de minimaal benodigde betonkwaliteit daadwerkelijk voor te schrijven. Toepassen van meer betongranulaat is ook al mogelijk en standaard verkrijgbaar in de vorm van bijvoorbeeld Ecocrete 50. Zelfs zonder extra rekenwerk kun je als constructeur tegen een zeer geringe meerprijs de milieulast verlagen.
Mijn goede voornemen voor dit jaar is dan ook, zoals eigenlijk ieder jaar, om vooral géén goede voornemens te hebben, maar in plaats daarvan al m’n tijd en energie te steken in actie – actie om nóg meer te weten over de milieulastknoppen waaraan wij als constructeurs kunnen draaien. Niet volgende maand, niet morgen, niet straks maar nú.
ir. Pim Peters, Register Ontwerper bij IMd Raadgevende Ingenieurs
Deze blog is deze maand ook gepubliceerd op www.cementonline.nl